Dreams of hallucinations that have haven't happened.
قصه‌ات را برای من بگو!
منی که قصه‌ای برای گفتن ندارم.
قصه‌ات را برای من بگو
تا قصه‌اش را برای عالم و آدم بگویم:
که قصه‌اش را برایم گفت.
همین یک شب
-که هزار شب نمی‌شود-
شهرزادم باش
تا هزار و یک عضو از خاندان ِ لعنتی ِ بنزودیازپین‌ها را
بی‌خانمان کنی.
قصه‌ات را برای من بگو؛
وقت ِ خواب ِ من سال‌هاست که گذشته!
هردو. اما از اینا مهم تر وسواسه. می نویسم ولی اینجا منتشر نمی کنم. میذارم جاهای دیگه چون مطمئن نیستم به اندازه کافی خوب باشن
پس احتمالا نمی نویسی که خالی بشی. چون اونوقت فقط می نوشتی و دکمه ارسال و تمام!
حیف، من جاهای دیگه نمی خونمت.
copyleft 2017 - خوابنوشت با فتخار از وردپرس فارسی نیرو گرفته است.
خودسانسوریه این کم نوشتنات یا خوددرگیری؟